Aankomst in Swaziland

Do. 9 okt. alweer! Nog een weekje hier in SA! Het gaat snel nu...
Weer vroeg opgestaan, koffers in de auto en om half 8 zitten we aan het ontbijt zodat we zo snel mogelijk weg kunnen rijden. Er zitten nog een aantal andere nederlandse stellen die ook allemaal weer verder gaan, alleen de andere kant op. We hebben een heel eind voor de boeg, 380 km naar Swaziland, ook van de anderen horen we dat het ver is. In Nederland is 380 km heel anders dan hier. Het is regenachtig vandaag, niet zo heel erg omdat we toch in de auto zitten, het rijdt alleen niet zo prettig. Tel daarbij op de mensen lopend en liftend  op de vluchtstrook, het vele inhalen vanaf beiden kanten, vrachtwagens, fruitstallen (bananen,ananassen en sinaasappels) langs de kant van de weg en zelfs koeien en geiten......
We zijn inmiddels begonnen met het slikkken van de malariapillen omdat we over een paar dagen het Krugerpark binnen gaan. Gelukkig geen last van bijwerkingen.
We rijden via Mkuze, Golela naar Lavumisa, de grensovergang van Zuid Afrika naar Swaziland. Dit is een heel gebeuren op zich. Je komt aanrijden en van een man in uniform krijg je een papiertje met je kentekennummer, daarmee moet je naar binnen gaan bij loket 1, daar krijg je een stempel, dan moet je naar loket 2 "immigration" , je paspoort laten zien en krijg je weer een stempel op je papiertje maar ook in je paspoort.  Dan moet je weer naar je auto en naar een volgende post rijden, daar geef je het briefje met stempels af. Zo, nu ben je uit ZA. Dan ga je Swaziland binnen en herhaalt het hele ritueel zich weer. Briefje bij mannetje bij post, gebouw in naar loket 1, daar krijgen we stempel, naar loket 2,formulier invullen met alle gegevens van de auto en wat we allemaal aan waardevolle spullen hebben ( camera's, ipads,verrekijker enz) (waarom moeten ze dat allemaal weten?) Cross border formulier van de auto overleggen, 50 rand betalen, stempel en dan hebben we weer een vol papiertje met stempels. Dan naar de volgenden post, papiertje afgeven en we mogen door! Wat een bureaucratie! Al met al viel het mee want ik had op internet gelezen dat het ontzetttttend lang kon duren.
De laatste loodjes zijn weer echt het zwaarts, het laatste stuk schiet echt niet op, slechte weg, vrachtwagens. Het doet hier ook echt afrikaans aan. Stoffige weg, veel vuilnis langs de weg, schapen,koeien,ezels op de vluchtstrook, armoedige huisjes en mensen.....troosteloos! En wij rijden hier snel doorheen in onze mooie auto op weg naar onze volgende bestemming.....voelt niet goed maar wat moet je doen? Stoppen kan niet, iets geven niet, wel zwaaien we terug naar de schattige kindjes die naar ons zwaaien.
Uiteindelijk komen we aan in Mlilwane Wildlife Sanctuary, een mooi reservaat waar we een leuk huisje hebben, een rondavel. We zetten de spullen neer en gaan eerst even lekker in het zonnetje zitten, het is rond de 25 graden. Daarna gaan we de hippo trail LOPEN, een rondje van een uur langs het water waar de krokodillen en nijlpaarden zitten. Ze waarschuwen wel weer dat we voorzichtig moeten zijn.....waarom doen we dit eigenlijk, helemaal lekker voelt het niet en we zijn blij als we weer terug zijn.
We frissen ons op en gaan om 1830 u naar het restaurant waar we een tafeltje hebben gereserveerd. Het ziet er allemaal heel romantisch uit. Het eten is in buffetvorm en we eten soep, impala,beef,kip,rijst,salade, brandypudding en koffie toe. We nemen er een heerlijke fles rode wijn bij. Dit allemaal voor rond de €20,-.
Daarna gaan we allemaal buiten zitten en komt er een typisch Swazi dans/zanggroep. De meesten zien er uit of ze er niet zo'n zin in hebben, eigenlijk is het een soort van lachwekkend. Dat wordt het helemaal als één van de mannen zijn lapje verliest wat om zijn middel hangt. Er zitten duitsers achter ons die helemaal stuk gaan. Naast ons belgen waar we ook even mee praten en verder zijn er veel nederlanders. Altijd leuk om je ervaringen even te delen.
Rond 2200 uur zijn we weer moe en gaan slapen!